Clausule inzake beëindiging van het contract
In een uitspraak van 13 oktober heeft de Audiencia Nacional besloten een clausule inzake contractbeëindiging wegens wanprestatie voor telemarketeers nietig te verklaren. Zij betogen dat een onderscheid moet worden gemaakt tussen het pact inzake het minimuminkomen en de figuur van een voortdurende en vrijwillige vermindering van het inkomen van de werknemer.
Wat de Audiencia Nacional beweert over de nietigverklaring van de ontbindingsclausule van de overeenkomst
Het blijkt dat dit een niet-onderhandelde ontbindingsclausule is, die door het bedrijf in het document wordt opgelegd, zodat als de werknemer deze niet aanvaardt, dit betekent dat hij/zij het document niet ondertekent.
De Kamer wijst er met name op dat de clausule in de documenten waarin zij wordt toegepast, wordt toegepast op functies waarvoor geen zeer hoog opleidingsniveau vereist is, waardoor de kansen op een andere baan kleiner zijn. Bovendien is de vrijheid van de werknemer beperkter.
In die zin bevindt de positie van teleoperators zich op het laagste salarisniveau in hun vakgebied en dit blijkt uit de wijze waarop het systeem van beroepsindeling in de CAO is vastgelegd.
Anderzijds worden de functies van deze werknemers ernstig geprotocolleerd door de werkgevers. Accepteer dan een clausule waarin de prestaties worden vermeld onder een vergelijkende maatstaf van 75% van de gemiddelde productie per maand, behaald door werknemers in een andere dienst.
Daardoor werkt het onmiddellijk als een contractuele beëindigingsclausule en keert het zich af van de subjectieve of objectieve elementen die het gebrekkige functioneren van een werknemer, in dit geval de telemarketeers, beïnvloeden.
Is de nietigverklaring van het ontbindingsbeding oneerlijk?
Het kan als misbruik worden beschouwd om de handtekening van een opheffing van de beëindigingsclausule toe te passen op werknemers die over het algemeen beperktere arbeidsmogelijkheden hebben.
Rekening houdend met het feit dat de werkgever zijn toevlucht kan nemen tot disciplinair ontslag wegens slechte prestaties. Wat overigens een proces is dat de werknemer meer garanties biedt.
Anderzijds betekent deze gebruikelijke clausule een massale individuele onderhandeling over specifieke arbeidsvoorwaarden die toevallig in strijd is met het recht op collectieve onderhandelingen.
Dit betekent dat het noodzakelijke vrijwillige karakter van slechte prestaties als reden voor disciplinair ontslag wordt omzeild en dat de door de wet voor dit soort contracten opgelegde garanties worden omzeild.
De tegenstrijdige bepaling is absoluut in strijd met de methoden van het Cvt inzake het verlies van de arbeidsovereenkomst wegens schending van het in het contractuele document opgenomen convenant voor minimale prestaties.
Ongeacht de omstandigheden vereist dit type beëindigingsclausule in een overeenkomst onontkoombaar dat er een vergelijkingselement is op grond waarvan kan worden geconcludeerd dat er sprake is van onderprestatie, en in dit specifieke geval bestaat dat vergelijkingselement niet.
Bovendien schendt de onderhavige opzeggingsclausule de bepalingen van artikel 3, lid 1, onder c), van het E.T.. In wezen stelt het de wil van de partijen vast, onder de bronnen van het arbeidsdocument.
Rekening houdend met het feit dat geen minder gunstige voorwaarden of voorwaarden die in strijd zijn met wettelijke bepalingen ten nadele van de werknemer mogen worden vastgesteld.
In dit geval wordt de werknemer de garanties ontnomen die zowel de collectieve arbeidsovereenkomst als de wet hem bieden voor een eventueel disciplinair ontslag wegens verminderde prestaties.
