Recht om te worden vergeten bij zoekmachines

Wanneer deze informatie echter persoonsgegevens betreft, kan zij worden beschouwd als een schending van de persoonlijke levenssfeer en de integriteit van de betrokkene, indien hij of zij daarmee niet heeft ingestemd.

Om deze negatieve situaties te voorkomen, zijn er wetten die de verspreiding van persoonlijke informatie reguleren, en deze regelgeving biedt iemand ook de mogelijkheid om te vragen dat zijn informatie uit openbare kanalen wordt verwijderd, maar er zijn bepaalde voorwaarden waaraan moet worden voldaan.

Hieronder leggen wij aan de hand van een concreet geval uit wat het recht om te worden vergeten inhoudt en geven wij enkele belangrijke aspecten om beter te begrijpen waar dit recht uit bestaat.

Een echte zaak, niet goedgekeurd door het Congres

In de loop van dit jaar verzocht een handelaar om verwijdering van diskwalificerende gegevens over zijn beroepsactiviteit; dergelijke informatie werd door derden gepubliceerd op klachtenportalen in de Verenigde Staten en ruïneerde de reputatie van zijn bedrijf, reden waarom hij de klacht indiende.

Hoewel het een billijk en assertief verzoek van de handelaar lijkt, heeft het Grondwettelijk Hof het recht om te worden vergeten door internetzoekmachines bevestigd en, de zaak in overweging nemend, vastgesteld dat er geen sprake is van schending van de persoonlijke levenssfeer van de eiser.

Het Hof van Cassatie heeft zich bij meerderheid uitgesproken tegen het arrest van de Hoge Raad, die een ander arrest van de Audiencia Nacional heeft bevestigd.

In de eerste plaats kan hun werkzaamheid niet worden beschouwd als informatie van algemeen belang; bovendien is deze informatie niet erg oud, zodat het niet gerechtvaardigd is de links om er toegang toe te krijgen, te actualiseren.

Om die reden is zijn recht om te worden vergeten geweigerd en herinnert de plenaire vergadering eraan dat deze wet zorgvuldig moet worden gelezen om de toepassing ervan, althans in het onderhavige geval, correct te begrijpen.

Wat is het recht om te worden vergeten?

Kortom, het recht om te worden vergeten is een uiting van het recht van personen om te verzoeken dat hun naam en persoonsgegevens niet op het internet worden vermeld. Om een dergelijke verplichting te kunnen opleggen, moet aan specifieke voorwaarden zijn voldaan.

Het recht om te worden vergeten voor internetzoekmachines is geregeld in artikel 17 van de RGPD en geldt voor elk surfplatform, zoals Google, Yahoo! of Bing.

Wie aanspraak wil maken op het recht om te worden vergeten, moet begrijpen dat de universele en ongedifferentieerde verspreiding van zijn gegevens via zoekmachines, en niet via sociale netwerken, beperkt zal zijn. Bovendien kan het worden toegepast op verouderde of irrelevante informatie, die niet langer van openbaar belang is.

Zal informatie van het internet verdwijnen?

Veel mensen denken dat het recht om te worden vergeten betekent dat informatie over hen wordt gewist, maar dat is niet het geval.

Het arrest van het Hof van Justitie van de EU van 13 mei 2014 bepaalt dat de wet van toepassing is op opzoekingen die specifiek aan de hand van de naam van de persoon worden verricht. Evenzo wordt de informatie niet verwijderd uit de indexen van zoekmachines of de bron, zij is alleen niet langer zichtbaar.

Dit houdt in dat, aangezien de bron niet wordt gewijzigd, het zoekresultaat nog steeds zal worden weergegeven wanneer andere termen dan de betrokken worden gebruikt.

Dit is de reden waarom de zaak van de handelaar werd afgewezen en soortgelijke zaken een soortgelijk resultaat zouden krijgen. Het is dus belangrijk om de implicaties en de toepassing van het recht om te worden vergeten te kennen.